پایان نامه گردشگری سلامت ایران با روش swot

دانلود پایان نامه گردشگری سلامت ایران با روش swot را در سایت قرار دادیم در ادامه قسمتی از فصل دوم این پایان نامه را می توانید مطالعه کنید :

مقدمه
گردشگري پزشكي به عنوان شاخه اي از گردشگري سلامت بيانگر يك صنعت رو به رشد پرسرعت است كه منجر به ، به وجود آمدن فضايي شده كه درآن بيماران براي دريافت خدمات پزشكي به فراتر از مرزهاي ملي سفر مي كنند . اين خدمات مي تواند شامل درمان هاي انتخابي ،درمان هاي ضروري وتخصصي ،جراحي هاي بزرگ وكوچك ومراقبت هاي دندان پزشكي باشد وحتي چكاب هاي روتين سلامتي رانيز دربر مي گيرد. انگيزه هاي سفر بيماران براي درمان متفاوت است،گردشگران آمريكايي به دنبال دريافت خدمات درماني به ميزان يك چهارم وحتي گاهي يك دهم هزينه دركشورشان هستند . بيماران كانادايي وانگليسي به خاطرليست هاي طولاني انتظار براي دريافت خدمات سفر مي كنند برخي از بيماران امكان دسترسي به پاره اي از خدمات رادر كشور خود ندارند عده اي نيز دوست دارند تا طعتيلات و اوقات فراغت را با اعمال جراحي انتخابي همچون جراحي هاي زيبايي تجربه كنند .

آنچه مشخص است اين است كه گردشگري پزشكي به سرعت در حال رشد وتوسعه است . در اين ميان كشورهايي در جذب اين سرمايه ي عظيم و ميلياردي موفق اند كه علاوه بر داشتن فاكتورهايي همچون قيمت هاي پايين خدمات ، پزشكان با صلاحيت و مناظر زيبا و داراي جاذبه ،داراي كيفيت پذيرفته شده ي جهاني در ارائه ي خدمات خود باشند . اكنون با وجود استانداردهاي جهاني كه در نقاط مختلف دنيا به اجرا در مي آيند مردم به دنبال باكيفيت ترين درمان ها با قيمت هاي پايين و رقابتي هستند . كشور مانيز با عنايت به مزيت هايش در گردشگري پزشكي از جمله هزينه هاي پايين خدمات ،تجهيزات مناسب وپزشكان صلاحيت دار ودارا بودن جاذبه هاي فراوان طبيعي از جمله چشمه هاي آب گرم با قابليت هاي بالاي درماني ، درصدد است تا از فرصت هاي موجود در بازاربين المللي خدمات سلامت استفاده كند . ليكن هنوز براي بهره برداري از توانمندي هاي خود دراين زمينه با چالش هايي اساسي روبه رو است ودر صورتي كه بخواهد دراين بازار سهم مناسبي داشته باشد بايد در جهت رفع اين چالش ها بكوشد . (رحيم خداياري۱۳۸۹)

۲-۱- ادبیات تحقیق
۲-۱-۱ تعریف گردشگری
گردشگری به مجموعه فعالیتی اطلاق می شود که در جریان مسافرت یک گردشگر اتفاق می افتد. این فرایند شامل هر فعالیتی از قبیل برنامه ریزی سفر، مسافرت به مقصد، اقامت، بازگشت و حتی یادآوری خاطرات آن نیز می شود. همچنین فعالیت هایی را که گردشگر به عنوان بخشی از سفر انجام می دهد نظیر خرید کالاهای مختلف و تعامل میان میزبان و مهمان را نیز در بر می گیرد. به طور کلی می توان هرگونه فعالیت و فعل و انفعالی را که در جریان سفر یک سیاحتگر اتفاق می افتد را گردشگری تلقی کرد.
این تعریف چهار مرحله از فعالیت مصرف کننده را دربر می گیرد :
• اقدامات اولیه نظیر کسب اطلاعات، پرس وجو از اقوام و دوستان، نگه داری جا یا برنامه ریزی برای یک بازدید روزانه و آماده شدن برای سفر.
• مسافرت به مقصد و بالعکس که احتمالا شامل توقف شبانه در مسیر نیز می شود.
• فعالیت هایی که در مقصد انجام میشود و ممکن است به صورت یکنواخت و معین یا بسیار متنوع باشد.
• فعالیت های بعد از سفر نظیر چاپ عکس و گفت و گو و بحث درباره تجارب سفر.

این مراحل متوالی نقطه آغاز خوبی برای تحلیل فعالیت گردشگری هستند و دیدگاه روشنی را درباره چگونگی و دلایل انجام سفر و نقطه نظرهای افراد درباره عوامل باارزش هر سفر و همچنین نکات مهمی را درباره توانایی یک مقصد در جلب دوباره مشتری پیش روی ما قرار می دهند.
همچنین برخی از صاحب نظران، گردشگری را در قالب یک شبکه مبدا – مقصد مورد بررسی قرار داده اند . برای مثال تعریفی از پیرس در رابطه با گردشگری را در زیر آورده ایم:
گردشگری فعالیتی چندجانبه بوده و از آنجاکه در مراحل مختلف آن از مبدا تا مقصد، خدمات گوناگونی درخواست و عرضه می شود از لحاظ جغرافیایی نیز پیچیده است. علاوه بر این احتمالا در کشور یا منطقه ای تعداد زیادی مبدا یا مقصد وجود دارد که اغلب آنها دارای هر دو خصوصیت حرکت (مبدا) و پذیرش(مقصد) هستند.
گردشگري به طور كلي به علت خصلت بين رشته‌اي خود قابليت نگرش‌هاي متفاوت را دارا مي‌باشد، كه خود سبب ارائه تعاريف بسياري از آن گرديده است. در تعاريف اوليه بيشتر بر بعد فاصله تأكيد گرديده و گردشگران بر مبناي فاصله‌اي كه از محل مسكوني داشتند، طبقه‌بندي مي‌شدند. به گونه‌اي كه كميسيون ملي گردشگري آمريكا (۱۹۷۳) در تعريف گردشگري داخلي فاصله پنجاه مايل را در نظر گرفته كه دربر گيرنده تمامي سفرها به جز سفر براي كار مي‌شد (گارتنر۵:۱۹۹۶٫ (تعاريف فاصله‌اي صرف نظر از خطا و اشتباهات، تنها به اين دليل كه كميتي اقتصادي و آماري را براي پديده گردشگري آماده مي‌كند، مورد قبول واقع گرديد. در حالي كه اين تعاريف فاصله‌اي به تنهايي نمي‌توانست گردشگري را به خوبي توصيف كند. آنها تنها بر جنبه تقاضا تأكيد داشتند و عرضه و همچنين اثرات ناشي از گردشگري را ناديده مي‌گيرند. از اين رو گردشگري به تعاريف ديگري احتياج پيدا مي‌كند. بر اين مبنا تعاريف ديگري ارائه مي‌گردد كه هر يك از آنها در ابعاد مختلف، گردشگري را توصيف مي‌كنند.
در بعد جغرافيايي گردشگري زماني از فعاليت‌گذران اوقات فراغت يا تفريح كه مستلزم غيبت شبانه از مكان مسكوني عادي است تعريف مي‌شود(اسكينر:۱۹۹۹،۲۸۰) .
از بعد اجتماعي نيز تعريف گردشگري، فصل مشترك بين زندگي عادي ساكنان بومي و زندگي غيرعادي گردشگران را دربر مي‌گيرد (برنارد :۱۹۹۶ ،۵۵۲).
اين دو تعريف خود نشان تمايز مابين تعاريف مختلف از گردشگري است. كه هر يك برگرفته از آيتم‌هاي مورد نظر در مطالعات گردشگري مي‌باشند.
بعضي از تعاريف نيز سعي نمودند هم پوشي عوامل مختلف را در توصيف گردشگر در نظر گيرند. به گونه‌اي كه كولتمن در تعريف خود بعد فاصله و جنبه‌هاي اقتصادي را مدنظر دارد . او گردشگري را مسافرتي كوتاه‌مدت كه از نقطه‌اي شروع و در نهايت به همان نقطه باز مي‌گردد و در طول مسافرت بر اساس يك برنامه و سفر خاص، از مكان‌ها و جاهاي متعدد ديدار مي‌شود و مبالغ زيادي ارزي كه گردشگران خرج مي‌كنند، عايد كشور ميزبان مي‌گردد، تعريف نموده است (ميشل۱۹۸۹ : ۳ ) .
همچنين در تلاشي ديگر با در نظر گرفتن بعد تجربه و انتخاب آگاهانه و از روي اختيار، گردشگري مسافرتي داوطلبانه و موقتي كه به علت بهره‌گيري از چشم‌اندازهاي تازه و تجربيات جديد در يك سفر نسبتاً طولاني شكل مي‌گيرد، تعريف شده است( مانلي :۱۹۹۰ ،۴) (. با اين وجود، تعاريف گردشگري تا هنگامي كه در چارچوب يك نگرش كل‌نگر قرار نگرفته، توانايي توصيف تمامي ابعاد اين پديده بين رشته‌اي را نداشتند . تعاريف خارج از نگرش كل‌نگر، تنها سعي در توصيف گردشگر كيست؟ داشته، كه بتوان از اين طريق يك چارچوب كميت‌گرا را براي گردشگري و توجيه نگرش پوزيتيويستی با آن فراهم آورد. در حالي كه اين تعاريف از پرداختن به ماهيت گردشگري در يك ساختار شكني و آنگاه تجديد ساختار آن باز ماندند. در اين بين تقسيم‌بندي مسافران نيز ناديده گرفته شد و گردشگر زمينه اطلاقي پيدا نكرد. اما با رشد نگرش‌هاي كل‌نگر در وهله اول تقسيم‌بندي مسافران نيز جلوه‌اي عملي يافت .همراه با تقسيم‌بندي مسافرت‌ها نگرش كل‌نگر در چارچوب مطالعات سيستماتيك، همه اجزاي گردشگري، كاركردها و ساختارهايش در ارتباط با هم و شيوه‌هاي كه تحت تأثير قرار داده يا تحت تأثير قرار مي‌گيرد و اشكال و عوامل مرتبط با آن مورد مطالعه قرار گرفت (برنارد:۱۹۹۶،۵۵۸) .
گردشگري در اين چارچوب اينگونه تعريف مي شود :‌ گردشگري مجموع پديده‌ها و ارتباط‌هاي ناشي از كنش متقابل ميان گردشگران، سرمايه، دولت‌هاي ميزبان، جوامع ميزبان، دانشگاهها ی جامعه و سازمان‌هاي غيردولتي، در فرآيند جذب، حمل‌ونقل،‌پذيرايي وكنترل اين گردشگران و ديگربازديدكنندگان مي‌باشد (وارور:۲۰۰۰،۳) . بطور کلی گردشگری را می توان بر مبنای عوامل مختلفی تعريف نمود و در بررسی آن از اين تعاريف استفاده نمود ولی پيرامون‌اين تعاريف بايد اين نکته را مدنظر داشت که گردشگری صرفا” يک پديده يک بعدی نيست که در تعاريف خطی قابل بحث باشد، بلکه در برگيرنده ابعاد بسياری در زمينه های مختلفی همچون ابعاد اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی ونظير اينها می باشد . همچنين عوامل ديگری همچون طول مدت اقامت ، وسيله سفر ، مقاصد ، تقاضا ونظير اينها نيز بايد در تعريف گردشگری مدنظر قرار گيرد .
آرتور بورمن (۱۹۳۱) جهانگردی را چنین تعریف کرده است: «جهانگردی مجموعه مسافرتهایی را در بر می گیرد که به منظور استراحت و تفریح و تجارت یا دیگر فعالیت های شغلی و یا اینکه به منظور شرکت در مراسم خاص انجام گیرد و غیبت شخص جهانگرد از محل سکونت دایم خود در طی این مسافرت موقتی و گذرا می باشد. بدیهی است کسانی که اقدام به مسافرت های شغلی منظمی بین محل کار و زندگی خود می کنند مشمول این تعریف نمی¬شوند».
از دیدگاه بازاریابی و بازاریابان گردشگری به مجموعه فعالیتی گفته می شود که در جریان مسافرت یک گردشگر اتفاق می افتد. این فرایند شامل هر فرایندی از قبیل برنامه ریزی سفر، مسافرت به مقصد، اقامت، بازگشت و حتی یادآوری خاطرات آن نیز می شود. همچنین فعالیت هایی را که گردشگر به عنوان بخشی از سفر انجام می دهد نظیر خرید کالاهای مختلف و تعامل میان میزبان و میهمان را نیز در بر می گیرد. بطور کلی می توان هر گونه فعالیت و فعل و انفعالی را که در جریان سفر یک سیاحتگر اتفاق می افتد گردشگری تلقی کرد(لامسدون،لس:۱۹۹۷،۱۸) .