دانلود پایان نامه طلاق عاطفی – بررسی عوامل موثر بر طلاق

دانلود پایان نامه طلاق عاطفی – بررسی عوامل موثر بر طلاق بر اساس نتایج این پژوهش میانگین مدت زمان زندگی مشترک زوجین ۱۳ سال و کمترین مقدار ۱ سال و بیشترین ۵۰ سال است. بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و مدت زمان زندگی مشترک نشان می دهد که رابطه ای معنادار و معکوسی بین این دو وجود دارد. به عبارتی هر چه قدر زمان بیشتری از زندگی مشترک می گذرد میزان طلاق عاطفی در بین زوجین کمتر می شود.

شاه سیاه ، عطاری، خراسانی و قناد، ایرانی، تقوایی، رهنما هریک در پژوهش های خود در زمینه رضایت زناشویی رابطه معناداری بین مدت زمان زندگی مشترک و رضایت زناشویی زوجین یافته اند. غیاثی، معین و روستا نیز در پژوهش های خود در زمینه طلاق و گرایش  به طلاق رابطه معناداری بین مدت زمان زندگی مشترک زوجین و گرایش به طلاق یافته اند.

میانگین تعداد فرزندان پاسخگویان ۲ فرزند است و ۱۸٫۹ درصد از پاسخگویان هیچ فرزندی ندارند و بیشترین فراوانی متعلق به گروهی از پاسخگویان است که دارای ۱ یا ۲ فرزند هستند. بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و تعداد فرزندان گویای این مطلب است که این دو متغیر بر یکدیگر تاثیری معنادار اما معکوس دارند. زوجینی که تعداد فرزندان بیشتری دارند طلاق عاطفی را در بین خود کمتر تجربه می کنند. به عبارتی هرچه تعداد فرزندان بیشتر باشد میزان طلاق عاطفی در بین زوجین کمتر است. شاه سیاه، حافظ شعرباف و حسینیان، عطاری و قناد، ایرانی، تقوایی، رهنما در پژوهش خود در زمینه رضایت زناشویی نیز ارتباط معناداری بین تعداد فرزندان و رضایت زناشویی زوجین یافتند.

میانگین اختلاف سنی زوجین در این پژوهش بین ۴ تا ۵ سال است. بیشترین فراوانی مربوط به زوجین همسن و یا با اختلاف سنی زیر ۵ سال است. بیشترین اختلاف سنی ۲۰ سال است. بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و اختلاف سنی زوجین نشان می دهد که در این پژوهش هیچ رابطه ای میان میزان اختلاف سنی زوجین و طلاق عاطفی وجود ندارد.

این دو متغیر هیچ تاثیری بر یکدیگر ندارند. هرچند شاکریان،خراسانی، قناد ، صداقت، میر احمدی زاده،نخعی امرودی هر یک در پزوهش های خود در رابطه با رضایت زناشویی و غیاثی،معین روستا در پژوهش خود در رابطه با گرایش به طلاق رابطه معناداری بین اختلاف سنی زوجین و رضایت زناشویی و اختلاف سنی زوجین و گرایش به طلاق یافتند اما در این پژوهش هیچ ارتباطی بین اختلاف سنی زوجین و طلاق عاطفی وجود ندارد.

بیشترین فراوانی متغیر سطح تحصیلات متعلق به سطح تحصیلات ابتدایی و دیپلم است. حدود ۱۱ درصد از پاسخگویان بی سواد هستند و فقط  ۲٫۶ دصد نیز دارای تحصیلات فوق لیسانس و بالاتر هستند. بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و میزان تحصیلات پاسخگویان نشان می دهد که بین سطح تحصیلات پاسخگویان و طلاق عاطفی رابطه معناداری وجود دارد. به این صورت که پاسخگویانی که تحصیلات بیشتری داشتند طلاق عاطفی را نیز بیشتر تجربه کردند.

به گونه دیگری نیز می توان ایم مساله را با اگاهی پاسخگویان ارتباط داد. به این صورت که پایخگویانی که تحصیلات بیشتری داشتند انتظارات بیشتر داشته و یا نسبت به عدم برآورده شدن نیازهایشان توجه بیشتری داشتند و هرگونه کم توجهی همسر را بهانه ای برای فاصله گرفتن از او دانسته و به این ترتیب به مرور فاصله بین زوجین بیشتر شده و طلاق عاطفی بیشتری را گزارش دادند. شاه سیاه، ورجزینی، خراسانی، قناد، میر احمدی زاده، نخعی امرودی، شبانی حصار هر یک در پژوهش های خود در رابطه با رضایت زناشویی و مشکی، شاه قاسمی، نوقابی، مسلم، غیاثی، معین و روستا در پژوهش های خود در رابطه با طلاق و گرایش به طلاق ارتباط معناداری بین سطح تحصیلات پاسخگویان و رضایت زناشویی و گرایش به طلاق یافتند.

۱۶٫۲ درصد از پاسخگویان رضایت کامل از رابطه جنسی خود داشته و ۵ درصد نیز هیچ رضایتی از رابطه جنسی خود نداشتند. بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و رضایت از رابطه جنسی نشان می دهد که تاثیر این دو بر یکدیگر به طور غیر مستقیم است. واقعی، شاه سیاه، نجاتیان در پژوهش مربوط به رضایت زناشویی و فروتن ، میلانی در پژوهش مربوط به گرایش به طلاق نیز ارتباط معناداری بین میزان رضایت از رابطه جنسی و رضایت زناشویی و میزان رضایت از رابطه جنسی و گرایش به طلاق یافتند.

نتایج پژوهش نشان می دهد دکه حدود نیمی از پاسخگویان دید نسبتا مثبتی نسبت به طلاق در شرایط بد دارند و فقط حدود ۵ درصد از پاسخگویان تحت هر شرایطی زندگی مشترک را به طلاق ترجیح می دهند. بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و نگرش نسبت به طلاق رسمی نشان می دهد که رابطه معناداری بین طلاق عاطفی و نوع نگرش نسبت به طلاق وجود ندارد.

هرچند که  ریاحی، علیوردی نیا، کاکاوند، دهاقانی، نظری در پژوهش های خود در رابطه با طلاق، ارتباط معناداری بیننگرش و تصور مثبت از طلاق و گرایش به طلاق یافتند. اما در تحقیق ما این دو متغیر هیچ تاثیری بر یکدیگر ندارند.

حدود نیمی از پاسخگویان گفته اند که اطرافیان و خانواده هایشان در زندگی آنها دخالت خیلی کمی داشتند، حدود ۳ درصد از پاسخگویان نیز گفته اند که خانواده ها زیاد و خیلی زیاد در زندگی مشترکشان دخالت کردند. نتایج بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و دخالت اطرافیان نشان می دهد که ارتباط معنادار و معکوسی بین این دو وجود دارد.

به عبارتی هرچه دخالت خانواده ها و اطرافیان در زندگی مشترک زوجین بیشترر باشد میزان طلاق عاطفی کمتر است و بالعکس. این مساله را می توان به مبحث حمایت ها نیز ارتباط داد و توضیح داد که زوجینی که اطرافیان از آنها کمتر حمایت می کنند بیشتر دچار طلاق عاطفی می شوند. ریاحی،علیوردی نیا، کاکاوند، دهاقانی، نظری در پژوهش خود در رابطه با طلاق بین دخالت اطرافیان و گرایش به طلاق ارتباط معناداری یافتند.

۴۲ درصد از پاسخگویان این تحقیق دارای ازدواج سنتی هستند،حدود۳۵ درصد قبل از ازدواج تا حدی با یکدیگر آشنا بودند و حدود۲۲ درصد قبل از ازدواج با یکدیگر دوست بودند. بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و شیوه آشنایی و ازدواج گویای این است که

قطبی، هولاکویی،جزایری، رحیمی، غیاثی، معین، روستا در پژوهش خود در رابطه با طلاق و گرایش به طلاق ارتباط معناداری بین شیوه آشنایی و طلاق یافتند.

حدود ۶۷درصد از پاسخگویان تعهد و احساس مسئولیت زیاد و خیلی زیادی نسبت به همسر و زندگی خود دارند. حدود ۹ درصد نیز تعهد خیلی کم و کمی دارند. بررسی ارتباط بین بین طلاق عاطفی و تعهد زنان نسبت به همسر و زندگی مشترک نشان می دهد که رابطه معنادار و مستقیمی بین این دو متغیر وجود دارد.

به عبارتی هرچه احساس مسئولیت زنان نسبت به همسر بیشتر می شود طلاق عاطفی و فاصله بین این دو بیشتر می شود. می توان گفت به علت تعهد بیشتر، طلاق رسمی اتفاق نمی افتد ولی طلاق عاطفی صورت می گیرد. در بین اینگونه زوجین صمیمیت کمتری دیده می شود. همانگونه که استنبرگ می گوید این رابطه ای صرفا بر اساس تعهد است و عشق تهی نامیده می شود.

حدود۲۹ درصد از پاسخگویان ارتباط خیلی خوب و خوبی با همسران خود دارند و حدود ۳۰ درصد ارتباط بد وخیلی بدی با همسران خود دارند و بقیه ارتباط در حد متوسطی با همسران خود دارند. بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و ارتباطات بین زوجین نشان می دهد  که بین این دو ارتباط معنادار غیر مستقیم و معکوس وجود دارد.

به عبارتی هرچه ارتباط بین زوجین به سمت بد و بدتر سیر می کند ( نمره بیشتر نشان دهنده فقدان رضایت از ارتباط است)، میزان طلاق عاطفی بیشتر می شود.و بالعکس. در این باره می توان از الگوهای ارتباطی کیفیت زناشویی مارکز استفاده کرد و توضیح داد  که وقتی عدم رضایت از رابطه وجود دارد نشان دهنده طلاق عاطفی در بین زوجین است. به عبارتی افرادی که از رابطه خود با همسرشان لذت نمی برند، به زاویه های دیگری از زندگی خود متمایل می شوند.

۴۰٫۹ درصد از همسر پاسخگویان بی سواد و کم سواد هستند. ۱۵ درصد دارای تحصیلات لیسان و ۴٫۲ درصد نیز دارای تحصیلات لیسانس و بالاتر هستند. بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و سطح تحصیلات همسر پاسخگویان نشان می دهد که بین این دو رابطه وجود دارد. به این صورت که کمترین میزان طلاق عاطفی را پاسخگویانی که همسرانشان بی سواد هستند بیان کردند. بیشترین طلاق عاطفی را پاسخگویانی که همسرانشان تحصیلات فوق دیپلم دارند بیان کردند.

۸۵٫۲درصد از پاسخگویان زن هستند و فقط ۱۴٫۷ درصد از پاسخگویان مرد هستند. بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و جنسیت پاسخگویان نشان می دهد که هیچ ارتباطی بین طلاق عاطفی و جنسیت پاسخگویان وجود ندارد. و زنان و مردان پاسخگو از لحاظ میزان تجربه طلاق عاطفی و علل و عوامل موثر بر آن با یکدیگر تفاوتی ندارند.

البته این مساله در پژوهش های مربوط به طلاق بیشتر از دید زنان مورد بررسی قرار گرفته بود و در چند پژوهش اندک نیز که مردان نیز در جامعه آماری بودند تفاوت میان زنان و مردان وجود داشت اما در این تحقیق تفاوتی از لحاظ طلاق عاطفی وجود ندارد.

۸۵ درصد از پاسخگویان ترک هستند و ۱۲٫۲ درصد کرد و فقط ۲٫۹درصد فارس هستند. بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و قومیت پاسخگویان نشان دهنده می دهد که

بررسی ارتباط بین طلاق عاطفی و منطقه زندگی پاسخگویان نشان می دهد که کمترین طلاق عاطفی در روستاها است. بیشترین طلاق عاطفی در شهر در مناطق پایین گزارش شده است.

حدود نیمی از تغییرات متغیر وابسته طلاق عاطفی تحت تاثیر متغیرهای مستقل وارده شده در تحقیق است. از این مقدار بیشترین سهم متعلق به متغیر رضایت از رابطه جنسی است. طبق نتایج پژوهش های متعلق به طلاق یکی از عمده ترین دلایل طلاق زوجین عدم رضایت از رابطه جنسی است که این مساله در این پژوهش نیز تایید شد. همانطور که قبلا عنوان شد نقطه شروع طلاق رسمی طلاق عاطفی است و علل و عوامل تاثیر گذار بر طلاق در ابتدا بر طلاق عاطفی موثر هستند.

بنابراین میزان رضایت از رابطه جنسی بر میزان طلاق عاطفی موثر است. پس از متغیر رضایت از رابطه جنسی متغیر دخالت خانواده ها متغیر تاثیرگذار دیگر است که این مساله نیز در پژوهش های پیشین تایید شده بود در این پژوهش نیز تایید شد.

تاثیر متغیرهای زمینه ای بر طلاق عاطفی

۵-۳- محدودیت ها و مشکلات پژوهش

انجام هر تحقیق با محدودیت ها و مشکلات همراه است،یکی از مشکلات این پژوهش اجرای پرسشنامه آن بود. تعداد سوالات این پرسشنامه زیاد بود و مدت زمان طولانی را نیاز مند بود و از سوی دیگر سوالات این پرسشنامه به گونه ای بود که تکمیل ان نیاز به برقراری ارتباط صمیمیانه با پرسش شونده داشت که این نیز به زمان بیشتری نیازمند بود و به علت سکونت اقوام مختلف برخی از سوالات و اصطلاحات به زبان های کردی و ترکی علاوه بر فارسی پرسیده شد. که تمام این ها نیازمند زمان بیشتری بود.

مشکل دیگری که در این تحقیق به آن برخوردیم کمبود منابع نظری و تجربی در رابطه با طلاق عاطفی بود. و این نیز به علت تازگی موضوع طلاق عاطفی بود و پژوهشگران اندکی تاکنون به مساله طلاق عاطفی پرداختند. تنها چند پژوهش انگشت شمار به بررسی این مساله از زوایای متفاوت پرداخته بودند.

۵-۴- ارایه راهکار و پیشنهادات

مبحث طلاق عاطفی بحثی است که امروزه به صورت وسیع و پنهان در جامعه ما وجود دارد و یکی از نقاط شروع طلاق رسمی است، البت ذکر این نکته لازم است که تمام زوجین دچار طلاق عاطفی اقدام به طلاق رسمی نمی کنند بلکه به همان صورت جدا از هم اما در کنار هم به زندگی مشترک خود ادامه می دهند. بنابراین بایستی پژوهش های عمیق و بسیار کامل و وسیع در رابطه با طلاق عاطفی صورت بگیرد عوامل تاثیرگذار بر این مساله بررسی شود.

این پژوهش به صورت کمی و شیوه پیمایش است می توان تحقیق های کمی دیگری را نیز با درنظر گرفتن عوامل تاثیرگذار در جوامعه دیگر انجام داد و نتایج را با نتایج این پژ<هش مقایسه کرد. البته یکی از بهترین شیوه های تحقیق در این مساله به صورت مصاحبه عمیق با پاسخگویانی  است که در این پژوهش به عنوان پاسخگویان مبتلا به طلاق عاطفی شناخته شده اند. از این طریق می توان به صورت دقیق و کاملا روشن علل و عوامل موثر بر طلاق عاطفی را شناسایی کرد.

فهرست منابع و مآخذ

بنی جمال، نفیسی، یزدی(۱۳۸۰) ریشه یابی علل از هم پاشیدگی خانواده ها در رابطه با ویژگی های روانی-اجتماعی دختران و پسران قبل از ازدواج. مجله علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه شهید چمران اهواز. دوره سوم، سال۱۱، شماره ۱و۲ ص۱۴۳-۱۷۰

بهاری، فرشاد. میرویسی،لیلی (۱۳۷۷) . گونه شناسی طلاق و سیر آن. نشریه داخلی پیام مشاور . شماره ۳و ۴٫ دفتر مرکزی مشاوره دانشجویی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی.

بهرامی کاکاون، سیاوش (۱۳۸۶)، تحلیل جامعه شناسی میزان گرایش به طلاق (مطالعه موردی شهرستان کرمانشاه) پژوهش زنان دوره ۵٫ شماره۳٫ ص۱۰۹ تا ۱۴۰

تبریزی، سمیرا. (۱۳۸۶). مقایسه کیفی و کمّی رضایت زناشویی در زنان شاغل و متأهل تهرانی با تأکید بر همسانی و عدم همسانی منزلت شغلی همسران. پايان­نامه کارشناسي ارشد. (به راهنمايي دکتر زهره خسروی). دانشگاه الزهرا (س)، دانشکده علوم تربيتي و روانشناسي.

تقوايي، پگاه. (۱۳۸۵). مقايسه تعارضات زناشويي در ازدواج­هاي فاميلي و غيرفاميلي زنان دبير شهر تهران. پايان­نامه کارشناسي ارشد. (به راهنمايي دکتر فريده عامري). دانشگاه الزهرا (س)، دانشکده علوم تربيتي و روانشناسي.

جعفری، فروغ. (۱۳۸۴). اثربخشی آموزش مهارت­های ارتباطی پیش از ازدواج بر افزایش رضایت زناشویی زوجین پس از ازدواج. پايان­نامه کارشناسي ارشد. (به راهنمايي دکتر مصطفی تبریزی). دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده علوم تربيتي و روانشناسي.

چلبي، مسعود. (۱۳۷۵). جامعه شناسي نظم، تشريح و تحليل نظري نظم اجتماعي. تهران: ني.

حافظ شعرباف، راضیه، و حسینیان، سیمین. (۱۳۷۹). مقایسه ویژگی­های شخصیتی زنان متأهل شاغل و خانه­دار شهرستان مشهد و ارتباط این ویژگی­ها با رضامندی زناشویی. تازه­ها و پژوهش­های مشاوره، سال ۲، شماره ۵ و ۶، ۸۹- ۷۳٫

خداياري فرد، محمد، و شهابی، روح­الله، و اكبري زردخانه، سعید. (۱۳۸۶). رابطه نگرش مذهبي با رضايت­مندي زناشويي در دانشجويان متأهل.

دانش، کتایون (۱۳۷۰). علل و عوامل موثر بر طلاق در شهر تهران، پیک ماما. دوره ۶ و ۷٫ شماره اول تا سوم. ص ۳۰-۳۴

دیوبند، ساره. (۱۳۸۷). بررسی اثربخشی آموزش مهارت برقراری رابطه جنسی بر میزان رضایت زناشویی نوعروسان تحت پوشش کمیته امداد شهر بابل. پايان­نامه کارشناسي ارشد. (به راهنمايي دکتر شهین علیائی زند). دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده علوم تربيتي و روانشناسي.

درجزینی، سودابه. (۱۳۸۵). بررسی ارتباط رضایت از زندگی زناشویی با شناسایی و بیان احساسات در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی منطقۀ غرب تهران در سال ۱۳۸۵٫ پايان­نامه کارشناسي ارشد. (به راهنمايي دکتر طاهره گنجی). دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی ایران، دانشکده پرستاری و مامایی.

دواس،ا (۱۳۸۷)، پیمایش در تحقیقات اجتماعی. ترجمه هوشنگ ناییبی، انتشارات نی

ریاحی، غلامحسین. (۱۳۷۵). بررسی میزان مشکلات ازدواج در مقاطع مختلف زندگی زناشویی خانواده­های آشفته و مقایسه آن با زندگی زناشویی خانواده­های بالنده ساکن شهرستان شاهرود در سال ۱۳۷۴٫ پايان­نامه کارشناسي ارشد. (به راهنمايي دکتر مریم سیف نراقی). دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده علوم تربيتي و روانشناسي.

رهنما، اکبر. (۱۳۸۱). بررسي تأثير آموزش­هاي حين ازدواج بر رضايت زناشويي گروهي از زوجين تحت پوششكميته امداد امام خميني (ره) شهر تهران. دانشور، سال ۱۰، شماره ۴۲، ۸۰- ۷۳٫

زنجانی طبسی، ابوالحسن. (۱۳۷۹). بررسی تأثیر معیارهای همسرگزینی بر رضایت از زندگی خانوادگی. پايان­نامه کارشناسي ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده علوم اجتماعی.

شاه سیاه، مرضیه، و بهرامی، فاطمه، و محبی، سیامک. (۱۳۸۸). بررسي رضايت جنسي و تعهد زناشويي زوجين شهرستان شهرضا ۱۳۸۷٫

شاکریان، عطا. (۱۳۸۸). بررسي عوامل مؤثر در رضامندي زناشويي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج.

صداقت، حسین. (۱۳۸۲). بررسي رابطه بين سن ازدواج، فاميلي يا غيرفاميلي بودن ازدواج، تعداد فرزندان و تشابه اعتقادي با رضايت زناشويي دبيران زن و مرد شهر تهران. پايان­نامه كارشناسي ارشد. (به راهنمایی دکتر باقر ثنائی ذاکر). دانشگاه تربيت معلم، دانشكده روان­شناسي و علوم تربيتي.

- حیدری،مظاهری،ادیب راد (۱۳۸۱)، مطالعه مقدماتی نقش آموزش مهارتهای شناختی زندگی زناشویی در تغییر باورهای ارتباطی دانشجویان، مجله روانشناسی، سال ششم شماره۲۴

عطاری، یوسف­علی، و امان الهی فرد، عباس، و مهرابي زاده هنرمند، مهناز. (۱۳۸۵). بررسي رابطه ويژگي­هاي شخصيتي و عوامل فردي- خانوادگي با رضايت زناشويي دركاركنان اداره­هاي دولتي شهر اهواز. علوم تربيتي و روانشناسي، سال ۱۳، شماره ۳ (ویژه­نامه روان­شناسی)، ۱۰۸- ۸۱٫

غیاثی، پروین. معین، لادن. روستا، لهراسب(۱۳۸۹) . بررسی علل اجتماعی گرایش به طلاق در بین زنان مراجعه کننده به دادگاه خانواده شیراز. فصلنامه زن و جامعه سال اول شماره ۳٫ ص ۷۷ تا ۱۰۴

فرهنگی، علی اکبر. (۱۳۷۹). ارتباطات انسانی، جلد اول. تهران: خدمات فرهنگی رسا.

قطبی، مرجان(۱۳۸۳)، وضعیت طلاق و برخی از عوامل موثر بر آندر افراد مطلقه ساکن در منطقه دولت آباد. رفاه اجتماعی، بهار ش۲٫ص ۲۷۱-۲۸۶

کیان نیا، محمد علی (۱۳۷۵). زن امروز، مرد دیروز، تحلیلی بر اختلافات زناشویی شهر تهران: انتشارات روشنفکران و مطالعات زنان

ميراحمدي زاده، علیرضا، و نخعي امرودي، نوذر. (۱۳۸۲). رضايتمندي زناشويي و تعيين عوامل تاثيرگذار بر آن در شيراز.

موسوی، سید اسماعیل، و نوابی­نژاد، شکوه، و عاطف وحید، محمدکاظم. (۱۳۸۶). تأثیر روابط قبل از ازدواج بر تعارضات زناشویی در دانشجویان متأهل دانشگاه­های دولتی شهر تهران. تازه­ها و پژوهش­های مشاوره. جلد ۶، شماره ۲۲، ۴۰- ۲۷٫

مظلوم ‌خراساني، محمد، و قناد، مهدی. (۱۳۸۵). بررسي علل و انگيزه‌هاي مؤثر بر ازدواج افراد ۴۵-۲۵ سال شهر بيرجند و رابطه آن با ميزان رضايت از زندگي زناشويي در سال ۸۵٫

مددی، حسین (۱۳۸۰)، بررسی علل تقاضای طلاق زوجین در شهرستان اراک، تهران: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی. پایان نامه کارشناسی ارشد مددکاری

ناصحي، عباسعلي، و رئيسي، فیروزه، و جعفري، مجید، و رحماني، مجتبی. (۱۳۸۳). ميزان سازگاري زناشويي در دانشجويان ساكن خوابگاه.

واقعی، یدالله، و میری، محمدرضا، و قاسمی­پور، ملیحه. (۱۳۸۸). بررسی عوامل مرتبط با میزان رضایت زناشویی کارمندان در دو دانشگاه بیرجند. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، دوره ۱۶، شماره ۴، ۵۱- ۴۳٫