مدیریت منابع انسانی پیشرفته

فصل اول: مبانی مدیریت منابع انسانی

مدیریت، فراگرد برنامه ریزی و تصمیم گیری، سازماندهی، هدایت و کنترل برای استفاده بهینه از منابع(انسـانی، مـالی، مادی و اطلاعاتی) با هدف نیل به اهداف سازمانی به طریق اثربخش و کارآمد است. با توجه بـه رابطـه سـازمانها بـا جامعه و محیط مشخص میشود که فعالیتهای مدیریت عمـدتاً در ارتبـاط بـا منـابعی اسـت کـه سـازمان در اشـکال چهارگانه انسانی، مالی، مادی و اطلاعاتی و دانش از محیط خود میگیرد و به کار میبرد.

به زعـم سـینگر، موفقیـت سازمانی به آمیزهای اثربخش از منابع، به منظور نیل به هدفهای کوتاه مدت و بلندمدت سازمانی بستگی دارد. به دلیـل بی همتایی، پیچیدگی و تنوع و چندگونگی هر سازمان، تاکنون زمینه هـای تخصصـی بسـیاری به وجـود آمـده انـد تـا مزیتهای بالقوه هر یک از اجزای سازنده اساسی و گوناگون سـازمان را بـه حـداکثر برسـانند؛ ماننـد مـدیریت منـابع انسانی، مدیریت مالی، مدیریت اطلاعات و …

اهمیت مدیریت منابع انسانی

فعالیت مدیریت منابع انسانی به بهترین استفاده از منابع انسانی برای نیل به اهداف سازمان توجـه بیشـتری مـیکنـد.مدیریت منابع انسانی غالباً به منزله رویکردی فوق فعال و اثرگذار در امر مدیریت مـردم در نظـر گرفتـه مـیشـود و کارکرد آن از اینکه فقط در قبال نگهداری سوابق پاسخگو باشد به سمت شریک استراتژیک تحـول یافتـه اسـت. بـه زعم بارون و کرپس »، منابع انسانی کلید موفقیت یا شکست سازمانی به شمار می آید.

از این لحاظ، خطـی مشـی هـا، شیوه ها و کارکردهای منابع انسانی باید در مجموع مقید به استراتژی سـازمانی باشـد و مـدیران و رهبـران سـازمانها نسبت به مسائل آن درک درستی داشته و در مورد پیامدهای آن حساس باشند . « آنگونه کـه آرمسترانگ تصـور مـی کند، »رویکردی استراتژیک و منسجم و منطقی نسبت به مدیریت سازمانهایی است که عمده دارایـی ارزشـمند آنهـا افرادی هستند که بصورت فردی و جمعی در نیل به اهداف سازمان نقش مؤثری ایفا میکنند و در صددند تـا مزیـت رقابتی را از طریق توسعه استراتژیک نیروی کار توأم با تعهد سطح بالا و ماهرانـه کسـب کننـد و از مجموعـه فنـون فرهنگی، ساختاری و کارکنان به نحو شایسته بهره برداری کنند .

اهمیت رویکرد تطبیقی در مطالعات مدیریت منابع انسانی

بررسی دیدگاه های موجود در حوزه مدیریت منابع انسانی نشانده نده طرز تلقی های گوناگون است. آنگونه که بکـر و گرهارت استدلال میکنند » اقدامات رایج در مدیریت و رهبری منابع انسـانی عمـدتاً بازتـاب دیـدگاه های سـنتی است به جای اینکه کارکنان به مثابه منبع خلق ارزش تلقی شوند، بعضاً به منزله هزینه ای تحمیلـی بـر دوش سـازمان در نظر گرفته می شوند «. این امر سبب شده است که در عمل نقـش و اهمیـت اسـتراتژیک منـابع انسـانی در تحقـق موفقیت آمیز رسالت و اهداف سازمان بخوبی شناخته نشود و از آن بمنزله عـاملی اسـتراتژیک بـرای بهبـود عملکـرد استفاده نگردد.